Αξιολόγηση για Διεισδυτικές Εικόνες Αυτοκτονίας

Στο πέρασμα από τις σκέψεις αυτοκτονίας και τις πραγματικές συμπεριφορές αυτοκτονίας, οι ασθενείς αυτοκτονίας μπορεί να αναπτύξουν μια αφήγηση για να προβληματιστούν για την αυτοκτονία.

Αυτή η αφήγηση, που ονομάζεται επίσης και μηρυκασμός, ορίζεται ως η υποχρεωτικά εστιασμένη προσοχή στα συμπτώματα της δυσφορίας του ατόμου και στις πιθανές αιτίες και συνέπειές του, σε αντίθεση με τις λύσεις του.

  • Η επανειλημμένη προσοχή στα προβλήματα και η ενεργοποίηση των αρνητικά προκατειλημμένων σκέψεων ως απάντηση σε αυτά τα προβλήματα μπορεί να εντείνει τις επιπτώσεις ενός αρνητικού συμβάντος ζωής.
  • Εκτός από αυτές τις αρνητικές σκέψεις, το άτομο αυτοκτονίας μπορεί να σχηματίσει διανοητικές εικόνες για το πώς να ολοκληρώσει την αυτοκτονία
  • Αυτές οι εικόνες (που απεικονίζουν μια πράξη αυτοκτονίας, που βρίσκεται σε ένα φέρετρο ή στην κηδεία του) έχουν αναφερθεί ως “φλας προς τα εμπρός”
  • Έρευνες υποδηλώνουν ότι οι εικόνες προκαλούν πιο εύκολα μια συναισθηματική απόκριση απ’ότι οι λεκτικές πληροφορίες για το ίδιο περιεχόμενο.
  • Μελέτες δείχνουν ότι οι ασθενείς που διαγνώστηκαν με μονοπολική και διπολική κατάθλιψη αναφέρουν επαναλαμβανόμενες ενοχλητικές σκέψεις σχετιζόμενες με την αυτοκτονία.
  • Όσο συχνότερες είναι οι σκέψεις, τόσο πιο πιθανό ότι θα ακολουθηθούν από δράση.

“Δρ. Βίκυ Σίμου”

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ